Ruim 4 jaar na onze emigratie maken we de balans op. Het gaat goed met ons. Het is gelukt een succesvol gastenverblijf in Oostenrijk neer te zetten! We zitten het grootste deel van het jaar tjokvol en hebben veel trouwe (stam)gasten waar we erg dankbaar voor zijn.
Thuis in Oostenrijk
Met de kinderen gaat het ook heel goed. Zij hebben zich vanaf het begin af aan thuis gevoeld. De kinderen spreken niet alleen vloeiend Duits maar spreken ook moeiteloos het plaatselijke dialect. Mike is inmiddels 11 jaar en gaat naar het Gymnasium een paar dorpen verderop. Hij wordt dagelijks heel vroeg, om 6:15 uur, met de schooltaxi opgehaald en stapt dan zelf beneden in het dorp over op de reguliere bus.
Met deze bus reizen alle kinderen uit het dorp naar de verschillende scholen in de omgeving. Mike zit op karate en voetbalt sinds kort bij FC Mühlbach. In de winter is hij regelmatig in het skigebied achter onze Lodge te vinden samen met zijn zus.
Mikki is nu 8,5 jaar en zit in het derde jaar van de Volksschule. Zij zal over 1,5 jaar naar het voorgezet onderwijs gaan. Kinderen gaan hier namelijk twee jaar eerder, als ze 10 jaar zijn, naar de middelbare school. Mikki rijdt paard en turnt twee keer per week. Je hoort aan haar lichte accent dat ze hier van jongs af aan opgroeit alhoewel ze moeiteloos schakelt tussen Duits en Nederlands.
Zowel Mike als Mikki hebben hier veel Oostenrijkse vrienden. Bijzonder is echter wel dat ook veel ‘oude’ bekenden uit Nederland ons gastenverblijf jaarlijks (of vaker) bezoeken en ook die vriendschappen stand houden. De kinderen trekken dan een week lang intensief met hun ‘oude’ vriendjes op wat heel erg leuk is om te zien.
Vrienden op afstand
Natuurlijk merken we dat vriendschappen een andere vorm gekregen hebben, dat geldt ook voor ons. Je deelt niet meer de dagelijkse dingen, volgt meer de grote lijnen. Toch zijn we blij te merken dat al onze vriendschappen sterk genoeg bleken en de afstand overleefd hebben. Want áls we bij elkaar zijn is het direct weer als vanouds. We reizen zelf minimaal één keer per jaar naar Nederland waarbij het bezoeken van familie en vrienden centraal staat. Dat is soms wel een behoorlijke race tegen de klok omdat we er maar zo kort zijn en dan ook iedereen willen zien.
Intussen zijn wij hier aardig ingeburgerd, zo zit Maikel in het bestuur van het plaatselijke toeristenbureau en begeleidt hij Nederlanders met de aankoop en/of (ver-)bouw van hun tweede huis in Oostenrijk. Britt besteedt naast alle werkzaamheden in de Lodge ook weer meer tijd aan haar bedrijf, kinder-klamboe.nl wat ze reeds in Nederland had. Op deze manier hebben we een fijne balans tussen werk en privé gevonden en kunnen we volmondig zeggen dat onze droom uitgekomen is.
Warme groet,
Britt en Maikel
p.s. Chicy onze poes is inmiddels alweer 16 jaar oud. Ze heeft hier een heerlijk lui poezenleventje en zet bij voorkeur geen poot buiten de deur. Van sneeuw moet ze al helemaal niets weten, ze ligt het liefst de hele dag languit voor het haardvuur : )
