Een beetje overweldigd door ons eigen succes hebben we de eerste periode van verhuur bijna achter de rug. Het afgelopen jaar was een rollercoaster met diverse loopings, weinig tijd voor alles wat niet met onze emigratie of de verbouwing van de Lodge te maken had. We hebben er al onze liefde en energie ingestoken.
Het was best even wennen, we moesten onszelf letterlijk inwerken en tegelijkertijd ook samenwerken. Wie doet wat, hoe doen we het en wat is de meest effectieve manier?! Alles ontdekken, bespreken, wat gaat goed, wat kan beter? Wat werkt wel en wat werkt niet? Wat zijn de wensen van onze gasten? Hoe zorgen we ervoor dat we naast het drukken gastenverblijf-leven ook nog een eigen privéleven hebben?
Tijd voor de kinderen, hun leven gaat ook door met school, feestjes, sport en hobby’s. Zij gaan heel goed om met het 'nieuwe leven', wekelijkse wisselingen en steeds weer andere vriendjes en vriendinnetjes. We zijn reuze trots op ze, tenslotte gaan de gasten 'altijd voor'.
Het is waanzinnig om te zien hoe we onze droom verwezenlijkt hebben. We zijn ontzettend blij met het eindresultaat en alle positieve reacties. Ongeveer 80% van de gasten heeft alweer geboekt voor het volgende jaar. Super natuurlijk, alhoewel het echt niet leuk is zoveel mensen teleur te moeten stellen. Soms voelt het voor onszelf ook bijna als vakantie. Zo gezellig bij het kampvuur, de mensen, de verhalen, de dromen, het komt allemaal ter sprake hier in deze geweldige setting. We zijn heel blij dat we de stap genomen hebben, hadden we misschien we 10 jaar eerder moeten doen!
We kijken terug op een droomstart, overweldigend veel positieve reacties. De meeste gasten zijn zo ontzettend lief, nemen vaak nog van alles voor ons mee; stroopwafels, drop, hagelslag, pindakaas… Ze zijn benieuwd hoe we hier leven, of het moeilijk was om te emigreren, hoe we het allemaal aangepakt hebben, hoe we dit enorme bouwproject gecoördineerd hebben. Heel leuk om onze ervaringen te kunnen delen, wellicht een inspiratie voor andere mensen met een droom te kunnen zijn.
