De vierde dag na de schoolvakantie werden we al bij Orrin op school uitgenodigd, we hielden ons hart vast: wat zou hij nóú weer hebben uitgevreten? Maar niks van dat al, Juf vindt dat hij een enorme vooruitgang heeft gemaakt.
(Bekijk hier de uitzending van de familie De Heer)
Hij spreekt prachtig Frans, er is een vriendje wat bijna letterlijk aan Orrins lippen hangt "omdat het accent zo mooi is" (zegt hij) Ruben is een apprenti (hij heeft een werkstage) in een hotel-restaurant in de buurt. Hij gaat één week naar school om de koksopleiding te volgen en werkt daarbij dan drie weken in de keuken van het hotel-restaurant. Betaald! 15 november heeft hij zijn tweede schoolweek erop zitten. Het bevalt hem prima, er lopen nog 6 apprentis rond, hij kan lekker met ze kletsen en uitwisselen. Hij heeft afspraakjes na het werk en op zijn vrije dagen.
Edwin heeft een stijgende lijn te pakken en wordt vaak gebeld door Nederlanders, Engelsen èn Fransen. Kleine klussen, grote klussen, van alles door elkaar. Van het opknappen van kasten tot het repareren van scheve keukenkastjes en het maken van trappen en vloeren. Hij heeft zelfs een conisch torendak gemaakt voor iemands broodoven. Met mij gaat het ook goed, ik heb twee kleine inkomsten uit het helpen en verzorgen van twee mensen uit de buurt. Een oudere dame en een Engelsman in een rolstoel. Goed voor mijn Frans en ik kom nog eens ergens! Verder heeft mijn prototype-moestuin best wat opgeleverd: pompoenen, bietjes, uien, bonen en peulen, meloentjes, paprika's en diverse kruiden. Genoeg om het één en ander te maken bijvoorbeeld: zoetzuur van appels en bieten, jams en het invriezen van groenten. Maar boerenkool wilde niet lukken, helaas!
We volgen nog steeds Franse les tezamen met een Engels stel. En het werpt vruchten af, vooral bij Edwin. Hij redt zich heel behoorlijk en krijgt redelijk voor elkaar wat hij wil. Wat absoluut klopt (en dus tegenvalt..!) is de administratieve kant van Frankrijk. We hebben geloof ik wel 6x een (dure) geboorteakte moeten inleveren. Vertaald. En origineel. En niet ouder dan een maand. Dat is (bijvoorbeeld) zo'n €50,- per keer voor vier personen. Zodat je bestaat. Maar daar tegenover staat dat Edwin eindelijk een Carte Vitale en ik zelfs twee! Ruben heeft er bijna ook één vanwege 16 jaar en ouder en werk. Het barst van de mensen die je willen helpen, van buren tot professionals als de boekhouder. Die belt bijvoorbeeld op naar een instantie om uit te leggen dat het nu écht tijd wordt dat ze....vul maar in. Geld blijft moeilijk, we blijven zeer zuinig. Als de winter niet al te koud wordt, zal het best gaan.
Kortom: we zijn nog steeds blij en bijna gelukkig. We hadden het in ieder geval niet willen missen.
Groeten, Jet
(0033) 6 71 54 89 99 (zakelijk)
