Hoe zou het gaan met Wout, Shilpi en Anne-Rose Kelderman-van Roomen? Ze vertrokken in 2011 naar Oostenrijk om een pension te beginnen en dat ging gepaard met de nodige irritaties. Inmiddels hebben ze een hele nieuwe markt aan weten te boren.
(Bekijk hier de follow-up van de familie Kelderman)
Op 1 november 2016 vieren we alweer ons eerste lustrum in Oostenrijk. De afgelopen 5 jaar zijn werkelijk omgevlogen ondanks alle onverwachte ontwikkelingen.
Gelukkig waren het vooral positieve ontwikkelingen zoals de aanbouw van het trappenhuis, het vinden van werk en het pachten van Chalet Rosenegg in Fieberbrunn. Vooral het laatste heeft ons de financiële zekerheid gegeven die we in de begin periode miste. Maar ook de negatieve ontwikkelingen zoals de tegenwerking van de buurman bij de aanbouw van het trappenhuis hebben we weten te verwerken en daarmee te accepteren dat er wel degelijk ook minder mooie kanten zitten aan een emigratie.
Anne-Rose is inmiddels 10 jaar (en niet 13 zoals in de aflevering werd gezegd) en heeft dit voorjaar de Volksschuhle ( lagere school ) met hele goede cijfers afgesloten en is nu begonnen aan een heel nieuwe avontuur op het gymnasium in St. Johann. Dit betekent wel dat het leven nog een half uur eerder begint ( 06.00 uur ) vanwege reistijd naar de nieuwe school.
Momenteel bouwen we de laatste kamers in Haus Tyrol om tot een appartement waarmee de transformatie van Gasthaus naar appartementen voltooid is. Hierdoor komt er ook voor ons meer rust en krijgen we, hopelijk wat meer tijd voor onze dochter. Vooral in het winterseizoen ontbreekt het vaak hieraan doordat we ieder weekend druk zijn met het schoonmaken van de appartementen.
Voorzichtig beginnen we met het zoeken naar een tweede locatie voor als de pacht in Fieberbrunn eind 2018 afloopt.
De wens om iets te ondernemen in een wat grotere plaats speelt hierbij een belangrijke rol. Gelukkig kunnen we deze zoektocht in alle rust ondernemen.
Groeten vanuit een wondermooi Pillerseetal in Tirol
Familie Kelderman
