Bankmedewerkers Loes en Bart van Iersel verruilen In 2017 samen met hun dochter Amber, Waalwijk voor het Franse Rezay. Na een half leven op kantoor, willen ze graag met hun laarzen in de klei bouwen aan hun eigen bedrijf: een chambres d'hôtes. Hoe gaat het anno 2020 met Bart, Loes en Amber? 

clock update 31 jul 2020, 21:20

Met ons gaat het goed. Inmiddels wonen we 3 jaar in Frankrijk en we hebben het prima naar onze zin. Wij vinden het heerlijk hier. Het is lekker rustig, het klimaat is mild en we wonen in een prachtige omgeving. Ook met Amber gaat het goed. Ze heeft haar draai helemaal gevonden. Leuk om te vertellen is dat ze sinds vorig jaar een brocantewinkel in onze schuur heeft. Ze verkoopt hier brocantespulletjes, die ze samen met Bart vindt op de lokale brocantemarkten. Maar ook verkoopt ze in dit winkeltje haar zelfgemaakte creaties, die ze in de winterperiode maakt. Zoals kaarten, decoratieve flessen, kaarsen, cadeaudoosjes, armbanden en allerlei andere leuke dingetjes. De brocantewinkel is voor onze gasten, die hier maar al te graag een kijkje komen nemen en met leuke vondsten en creaties de deur uit gaan.

De afgelopen jaren waren druk

Iets wat we eigenlijk totaal niet verwacht hadden. Onze gasten waarderen onze mooie en fijne plek en dat zien we dan ook aan de steeds meer terugkerende gasten. Zelf vinden we dat we het mooiste beroep hebben dat er bestaat, want de gasten die hier komen hebben altijd goede zin, want ze zijn er lekker tussenuit. Maar naast dat het gezellig is, maken we in het seizoen ook lange dagen, die gevuld zijn met uiteenlopende werkzaamheden. Dat varieert van kamers poetsen tot en met het gras maaien, maar ook wassen, strijken, zwembad schoonmaken, onkruid wieden, elke dag eten koken voor onze gasten en nog veel meer. De winterperiode gebruiken we dan ook om lekker uit te rusten van een druk seizoen, maar ook om uitstapjes in de omgeving te maken. 

Het Franse leven op het platteland bevalt ons meer dan prima 

We kunnen redelijk tot goed communiceren in de Franse taal en we merken ook dat het met de jaren steeds beter gaat. Maar als een Fransman met een Berrichons dialect (de Berry is de streek waar wij wonen) gaat praten, nou vergeet het dan maar, daar kunnen we dus écht geen touw aan vastknopen. We missen Nederland niet. We hebben regelmatig contact met familie en vrienden via videobellen en 1x per jaar gaan we naar Nederland om familie en vrienden te bezoeken. Maar ook bezoeken zij ons. Oké, het is misschien niet zo frequent als dat we in Nederland zouden wonen, maar als we elkaar zien, dan maken we die bezoekjes natuurlijk éxtra leuk en éxtra lang.

Wij zijn nog steeds heel blij dat we naar Frankrijk zijn geëmigreerd, vanwege de vrijheid die we hier hebben, de rust, de mooie omgeving, de puurheid en de gemoedelijkheid. Zoals het er nu uitziet, zijn we over 5 jaar nog steeds hier en doen we nog steeds hetzelfde werk.

blockquote
Ver vooruitkijken doen we niet, we zien het wel wat er allemaal op ons pad komt
 

Haha dat is misschien toch al een beetje de Franse mentaliteit die we hebben overgenomen. Een lieve groet uit Frankrijk, Bart, Loes en Amber

Bekijk de uitzending terug

 

Update 13-1-2018

vaniersel_ansichtkaart.jpg
 
vaniersel_ansichtkaart.jpg

Het gaat hartstikke goed met ons! Inmiddels wonen we zo’n acht maanden in het hart van Frankrijk en we zijn elke dag nog steeds blij dat we deze stap gezet hebben. We genieten met volle teugen van onze mooie plek, de ongerepte natuur, de gasten, de vrijheid en van elkaar.

In oktober 2016 kregen we dan eindelijk de sleutel van onze droomplek in het hart van Frankrijk. Bart reisde in november alleen af naar Frankrijk om de authentieke boerderij te verbouwen tot een sfeervol gastenverblijf met vijf kamers, waar we in totaal circa 15 gasten kunnen ontvangen. Loes en Amber bleven in Nederland.

Race tegen de klok

Amber ging nog naar school en Loes hielt haar baan nog aan, omdat het nog niet zeker was of we het zomerseizoen van 2017 al gasten konden ontvangen. Dus al het extra geld dat werd verdiend, was mooi meegenomen. Achteraf gezien waren dit natuurlijk hele mooie theorieën, maar de uitvoering bleek emotioneel toch best wel zwaar. Maar ja, tijd om te treuren was er niet, want we moesten door. Het was een race tegen de klok, maar gelukkig was alles op tijd klaar en in mei 2017 zijn we geëmigreerd.

Onze eerste zomer was echt fantastisch, we hebben zoveel leuke en gezellige mensen ontmoet en zoveel mooie en hartverwarmende reacties ontvangen, echt heel bijzonder! 

Onervaren

Maar naast dat het leuk en gezellig was, was het ook vier maanden keihard werken. Wij hadden eerlijk gezegd niet gedacht dat we met vijf kamers zo druk zouden zijn, maar het zou natuurlijk ook zomaar kunnen dat dit aan onze onervarenheid ligt. De mini camping, die we nog wilde realiseren, hebben we dan ook bewust even op een laag pitje gezet.

Genoeg plannen

De afgelopen wintermaanden en de maanden die volgen zijn we druk met allerlei dingen om Maison Les Galettes nog mooier en functioneler te maken: De badkamer in de familiekamer heeft een nieuwe mooie (regen)douche gekregen, in de luxe kamer is een traploper aangebracht om het geluid te dempen, er is een start gemaakt met een multifunctionele ruimte (denk aan tafeltennis, darten, brocante et cetera), maar ook de speeltuin gaat op de schop.

Er komt een palletschommel en een terras, zodat de kinderen onder toeziend van hun ouders lekker kunnen spelen. Dan moet er nog een kippenhok gemaakt worden en staat ook het uitproberen van nieuwe recepten voor de table d’hotes nog op het lijstje. Zo nu en dan plannen we ook een uitstapje om de omgeving beter te leren kennen. Dit is tweeledig, het is voor ons ontspannend en leuk en we kunnen onze gasten hierover uit eigen ervaring vertellen. Kortom, genoeg plannen!

à bientôt! Bart, Loes en Amber

Deel dit artikel