Bijna vergeten 'Serenade voor viool en piano' van Hendrik Andriessen

Een verborgen schat vinden in een kringloopwinkel. Dat is de droom van iedereen, nietwaar? Het overkwam NPO Radio 4-luisteraar Margriet Hesseling. Zij vond de bladmuziek van Hendrik Andriessens Serenade voor viool en piano uit 1942. Nergens is er een opname van deze serenade te vinden en daarom werd het stuk woensdag 30 maart live in Opium gespeeld (en eindelijk opgenomen!) door violist Wouter Vossen en pianist Bart van de Roer van het Storioni Trio.

Bijna vergeten Serenade live in Opium

Voor de Opium-rubriek Bijna vergeten sturen luisteraars titels van bijna in de vergetelheid geraakte boeken, films en series, maar ook muziekstukken in. Opium blaast het stof van de culturele artefacten waar zij van hebben genoten, maar die nauwelijks meer aandacht krijgen.

Margriet vond in de kringloopwinkel bladmuziek van Hendrik Andriessen: 'Serenade voor viool en piano' (1951), gecomponeerd voor Toon van Leeuwen, die in Den Haag een belangrijke rol speelde bij Andriessens huisvesting. Het werk is vrij onbekend en wordt slechts zelden uitgevoerd. Thuis speelde Margriet de pianopartij, die ze prachtig vond. Hoe zou het toch met viool klinken? Haar bijna vergeten serenade deelde ze met Opium in de hoop dat er misschien een opname bestond. Tot op heden was die er nog niet, maar daar gaat binnenkort verandering in komen!

De redactie van Opium vroeg violist Wouter Vossen en pianist Bart van de Roer van het Storioni Trio of zij de 'Serenade voor viool en piano' willen inspelen. Dat deden ze woensdag 30 maart live in Opium in bijzijn van de vinder van de bladmuziek.

Hendrik Andriessen

Hendrik Andriessen was een Nederlands organist en componist. Hij kwam uit een katholieke familie van kunstenaars. Ook zijn zoons Louis en Jurriaan Andriessen werden bekende componisten. Hij studeerde aan het Amsterdamsch Conservatorium bij Jean-Baptiste de Pauw (orgel) en Bernard Zweers (compositie) en bekwaamde zich vooral in orgelimprovisatie. In de jaren rond 1920 legde Andriessen als componist zich toe op zowel het orgel als op vocale muziek. Daarnaast componeerde Andriessen veel instrumentale muziek, zowel kamermuziek als orkestwerken en twee opera’s (Philomela en De Spiegel van Venetië). Vooral in de kerkmuziek heeft hij vernieuwing teweeggebracht. In zijn overige werk was hij gematigd-modern in een persoonlijke stijl die toegankelijk is, maar tegelijk diepgang heeft. 

Dat hoor je bijvoorbeeld in dit stuk: