Krabbé zoekt Chagall - Afl. 6 Berlijn

Na acht jaar vastgezeten te hebben in Rusland, vlucht Chagall in 1922 vanuit Moskou naar het vrije Berlijn. Hij had geen cent, was getraumatiseerd en in Berlijn stond hem een nieuwe schok te wachten. 

De meesterwerken die Chagall in Berlijn bij galeriehouder Herwarth Walden achterliet, zijn weg. Ze blijken verkocht en het geld dat hij daarmee verdiend had, is niets meer waard door de hyperinflatie. 

Fenomenaal in druktechniek

Het verlamde Chagall, hij vond het verschrikkelijk. Het lukt hem daarna niet meer om te schilderen. Gelukkig bedenkt Bella alternatieven om wat te verdienen in Berlijn en komt Chagall in aanraking met zijn nieuwe opdrachtgever galerie-eigenaar Paul Cassirer. Deze man brengt Chagall op het pad van het etsen. Chagall blijkt fenomenaal te zijn in de druktechniek.

Chagalls schilderijen verdwijnen

Ondertussen verandert Berlijn door de toenemende werkloosheid en de groeiende aanhang van de opkomende, nog niet zo bekende populist Adolf Hitler. Er komen straatgevechten en de agressie richt zich meer en meer tegen joden. Op uitnodiging van Ambroise Vollard, de grootste galeriehouder in Europa, vertrekken Chagall, Bella en Ida naar Parijs. Daar krijgt Chagall in zijn oude atelier La Ruche nog een grote teleurstelling te verwerken als ook hier blijkt dat zijn schilderijen weg zijn. 

Opdrachten van galeriehouder

Gelukkig geeft galeriehouder Vollard Chagall een belangrijke opdracht: Hij mag het boek ‘Dode Zielen’ van Nikolaj Gogol, een heel beroemd Russisch boek, gaan illustreren. Zo kan hij zijn pas verworven etstechniek verzilveren en verdient de voorheen straatarme Chagall genoeg om een mooi huis te kopen en luxe leven te leiden. Ook krijgt hij van Vollard de opdracht om de Fabels van La Fontaine te illustreren (Les Fables de La Fontaine), een hele eervolle opdracht.

Gelukkigste periode van Chagall

Jeroen bezoekt in Parijs onder andere het oude beroemde circus ‘Cirque d’Hiver’, waar Chagall zijn grootste succes en misschien wel gelukkigste periode beleeft. Net als andere Franse kunstenaars als Degas, Renoir, Picasso, Toulouse-Lautrec en Seurat, schildert Chagall daar op uitnodiging van Vollard het circus. En het bleef niet bij een enkele serie, want je ziet de invloed van het circus ook terugkomen in zijn latere werken. Vollard zag dat het circus goed bij Chagall pastte.