De Amerikaanse fotografe maakte in haar te korte leven vele honderden prachtige foto’s, die inmiddels tot cultstatus zijn verheven.
* 3 april 1958
† 19 januari 1981
Bekend van haar macabere zwart-wit foto’s waarin ze vaak zelf (gedeeltelijk) naakt figureert.
Francesca Woodman
Francesca Woodman (1958-1981) groeide op in de Verenigde Staten in een gezin van zeer gedreven kunstenaars. Haar moeder, Betty Woodman, maakt voorwerpen van keramiek en haar vader, George Woodman, schildert. Met haar ouders en broer bracht Francesca de zomers van haar jeugd door in Florence, waar ze in musea ronddwaalde en haar schetsboeken vulde met tekeningen van vrouwen in formele kleding. Als zeventienjarige ontdekte Woodman haar grote liefde: de fotografie.
Rome
Van 1975 tot 1979 studeerde Francesca aan de kunstacademie in Providence waar ze een beurs kreeg om een jaar aan de prestigieuze Palazzo Cenci in Rome te studeren. Eenmaal in Rome raakte ze geïnspireerd door het classicisme en het verval van de stad. Ook was de fotografe er vaak te vinden in boekwinkel ‘Maldoror’, die gespecialiseerd was in kunstboeken over surrealisme en futurisme. In de kelder van de boekwinkel hield ze haar eerste solotentoonstelling. Terug in de Verenigde Staten studeerde Woodman af en vertrok naar New York in de hoop daar bekendheid te verwerven als artistiek fotograaf.
Geest uit een grafsteen
Woodman ontwikkelde al vroeg een complexe, volwassen stijl. Ze hield erg van zwart-wit foto’s en fotografeerde vaak zichzelf - meestal geheel of gedeeltelijk naakt - in verlaten, vervallen, stoffige ruimtes met aangetast behang en afbladderende verf. Haar gezicht blijft vrijwel altijd onzichtbaar. De foto’s van Woodman ademen een sfeer van vergankelijkheid. Zo fotografeerde ze zichzelf als uit een grafsteen kruipende geest en toont een van haar laatste foto’s een badkuip waar nog net een stukje hoofd bovenuit steekt.
Tragisch einde
‘Francesca hield van drama’, zei haar vader eens in een interview. Helaas wist ze dat niet te beperken tot haar werk. Tijdens haar leven worstelde ze voortdurend met depressies. In New York stelde Francesca een aantal boeken samen met haar fotowerk. Some Disordered Interior Geometries, het enige boek van de fotografe dat tijdens haar leven gepubliceerd werd, kwam uit in januari 1981. In dezelfde maand maakte ze, 22 jaar oud, met een sprong uit een New Yorks raam een einde aan haar leven.
