Bij de 58e Biënnale van Venetië hebben kunstenaars Iris Kensmil en Remy Jungerman de eer om de expositie in het Nederlandse paviljoen te verzorgen. Dat deden ze samen met curator Benno Tempel, directeur van het Gemeentemuseum in Den Haag.
De Nederlandse expositie heet ‘The Measurement of Presence’ en bestaat uit schilderijen en installaties. Kensmil en Jungerman lieten zich inspireren door het twintigste-eeuwse modernisme (vooral Mondriaan en De Stijl), de Russische avant-garde en door kunstenaar Stanley Brouwn. Iris Kensmil: 'De manier waarop Stanley Brouwns werk het vertrouwen uitdraagt dat iedereen zijn eigen positie in de wereld kan bepalen, is op zichzelf sterk, maar vraagt om een voortzetting. Deze tentoonstelling biedt daarvoor verschillende mogelijkheden.'
In hun werk komen invloeden van verschillende achtergronden en tradities samen. Het idee voor de tentoonstelling is deels ontstaan met het oog op de geschiedenis van de biënnale en de locatie: het modernistische paviljoen van architect Gerrit Rietveld. Remy Jungerman: 'Ik kijk ernaar uit om de heilige grond van het Nederlandse paviljoen in Venetië te betreden en een spoor achter te laten dat de Nederlandse cultuur en geschiedenis zal herschrijven en verrijken.'
![]({"src":{"default":"https:\/\/www.assets.avrotros.nl\/user_upload\/_processed_\/b\/5\/csm_Remy-Jungerman---Kabra-Tafra-1280_0c37f2d888.jpg"}})
![]({"src":{"default":"https:\/\/www.assets.avrotros.nl\/user_upload\/_processed_\/7\/b\/csm_Iris-Kensmil---The-new-utopia-begins-here-1280_abe5e170d8.jpg"}})
Bekijk portretten van kunstenaars die Kensmil en Jungerman voorgingen op Biënnale van Venetië, de spotlight van de internationale kunstwereld.
Wendelien van Oldenborgh
Wendelien van Oldenborgh mocht in 2017 Nederland vertegenwoordigen op de biënnale van Venetië. In drie bijzondere filmwerken confronteerde ze de bezoeker met een onderbelicht deel van onze postkoloniale geschiedenis. Ze maakt geen documentaires, waarvoor ze wekenlang materiaal schiet, maar filmt op één of twee momenten waarbij haar ideeën, de mensen en de plaats samenkomen.
Elmgreen & Dragset
Elmgreen & Dragset werden het meest bekend doordat ze tijdens Biënnale van Venetië het Deense paviljoen te koop hadden gezet, met makelaar en al! Volgens het kunstenaarsduo is de wereld alles behalve zwart-wit. Ze maken sinds 1995 kunst die je wereldbeeld kantelen.
Ellen Gallagher
Het werk van Ellen Gallagher was regelmatig te zien op de Biënnale van Venetië. In haar schilderijen, tekeningen en collages onderzoekt Gallagher Afrikaans-Amerikaanse stereotypen. Zoals in haar zogenaamde ‘pruiken collages’ waarvoor zij de oude reclames in tijdschriften voor haar-producten op de hak nam en die zogenaamde exotische Afro’s verving voor gele klei. Daarnaast wordt ze beïnvloed door negentiende-eeuwse literatuur, sciencefiction en het oceaan leven in het Caribisch gebied.
Michael Joo
Amerikaans-Koreaanse kunstenaar Michael Joo kreeg in 2001 de eer om Zuid-Korea te vertegenwoordigen op de Biënnale van Venetië en creëerde een deconstructie en reconstructie van de natuur. Met zijn persoonlijke uitwerking van thema’s als identiteit, natuur en politiek heeft hij zich tot een van de meest ongrijpbare kunstenaars in Amerika ontwikkeld. Zijn werk varieert van sculpturen en imponerende installaties tot performance en video art.
