In het Jappenkamp tekende Bep Rietveld kinderportretten. Een van haar dochters heeft 32 van die werken na lang zoeken samengebracht, met de bijbehorende verhalen. Hoe is het de afgebeelde kinderen vergaan? Het aangrijpende resultaat zie je van 16 augustus 2020 t/m 24 januari 2021 in Museum Flehite in Amersfoort.

Tijdens haar internering in de kampen van Nederlands-Indië tekent Bep Rietveld (1913-1999) noodgedwongen met pastelkrijtjes. Op elk geschikt stukje papier portretteert de oudste dochter van meubelontwerper en architect Gerrit Rietveld kinderen. Jongetjes, daags voor ze naar de mannenkampen gaan. Zieke kinderen. Soms kinderen die al zijn overleden.

Oorlogsdocumenten

Moeders vragen Rietveld om een portret te maken van hun kinderen. Als herinnering, voor henzelf of voor de vaders die gescheiden zijn van hun gezin. Rietveld maakt realistische portretten, die vooral als oorlogsdocument zeer waardevol zijn. Ze gebruikt simpele middelen en technieken. Pure portretten, waarbij je alleen het kind ziet. Zo zijn ze des te aangrijpender.

Zoektocht

Beps dochter Martine Eskes is op zoek gegaan naar de portretten, die na het einde van de oorlog verspreid raakten. Ze reist het hele land door om werken boven tafel te krijgen en schrijft de geschiedenis erachter op. In Museum Flehite zijn 32 van de kamptekeningen te zien, met bijbehorende verhalen: hoe is het de afgebeelde kinderen vergaan? Van een van hen was het verhaal al bekend bij de familie Rietveld. In 1944 schildert Bep namelijk haar zoon Fons, een dag voordat hij naar het mannenkamp moet. Na de recapitulatie vindt hij zijn moeder en zusjes terug, waarna ze met elkaar in 1946 terugkeren naar Nederland.

Dit artikel komt uit ons kunstmagazine MUZE. Benieuwd naar meer? Vraag een gratis proefexemplaar van MUZE aan. 

Meer tentoonstellingen
beeldende kunst
Deel dit artikel