Michael Joo

De Amerikaans-Koreaanse kunstenaar Michael Joo heeft zich met zijn persoonlijke uitwerking van thema’s als identiteit, natuur en politiek tot een van de meest ongrijpbare kunstenaars in Amerika ontwikkeld. Zijn werk varieert van sculpturen en imponerende installaties tot performance en video art.

Wars van hokjesdenken

Joo brak door in de jaren 90 en in die tijd was er in Amerika bijzonder weinig Aziatische kunst te vinden. Hij was dan wel een geboren New Yorker, toch werd hij in Amerika niet helemaal als Amerikaan beschouwd. Eigenlijk ook niet helemaal als Koreaan en ook niet een combinatie van die twee. Joo voelt zich in beide culturen thuis, maar wil zich niet in een hokje laten stoppen.

Toch had hij ook in Zuid-Korea succes. Hij kreeg de eer om in 2001 het land te vertegenwoordigen op de Biënnale van Venetië en creëerde een deconstructie en reconstructie van de natuur.

Ook in de vorm die hij voor zijn kunstwerken is Joo niet in een hokje te plaatsen. Hij is niet alleen een beeldhouwer, een video-artist of een performance kunstenaar, maar kan hem beter een 'conceptual artist' noemen. Zijn werk draait om het materiaal, een nieuwe manier van kijken en deconstructie. Het geeft je de mogelijkheid om het te bekijken en hoe langer je kijkt steeds nieuwe aspecten aan een kunstwerk te ontdekken.

Plexus (2013) Kukje Gallery, Seoul, South Korea

 

 

 

 

Een wetenschappelijke blik op kunst

Dat Joo kunstenaar zou worden had niemand van te voren kunnen voorspellen. Zijn ouders waren wetenschappers en hij groeide op in de academische wereld waar het nooit tot hem was doorgedrongen dat je kunstenaar van beroep kan zijn. Joo was een artistieke laatbloeier: pas toen hij in de twintig was, begon hij aan een kunstopleiding. Hij ging naar de Washington University en deed een master aan Yale School of Art.

Ondanks de keuze voor een kunstopleiding lijkt de fascinatie voor wetenschap wel met de paplepel ingegoten. Joo staat bekend om zijn wetenschappelijke benadering van kunst. Hij kan zich bijvoorbeeld mateloos fascineren door de wetenschappelijke taal die zo exact en precies is. Zo kijk hij met heel andere ogen naar een candy bar. Hij bekijkt de ingrediëntenlijst vol met kunstmatige ingrediënten en ziet daarin concrete poëzie. 'Van al die ingrediënten ken je er geen, maar het is iets wat een naam heeft gekregen en waar naar verwezen wordt. Iets verifieerbaars.' 

Joo heeft naam gemaakt met verrassende en extreme manieren om zijn ideeën vorm te geven. In 2015 maakte hij zijn meest ambitieuze werk met spiegels: een locatie gebonden installatie voor de Biënnale van Sharjah, in de Verenigde Arabische Emiraten.