Presentator Lucas De Man vertelt hoe een serie als Man en Kunst na de televisie-uitzending een tweede leven kan leiden.
Tijdens de Nationale Museumweek afgelopen april 2020 werd mijn programma Man en Kunst dagelijks op televisie uitgezonden. Elke aflevering belichtten we een andere beroemde kunstenaar. Dit jaar kozen we voor Niki de Saint Phalle (beroemd om haar voluptueuze vrouwenbeelden), Francis Bacon (intense schilderkunst), Ossip Zadkine (die onder andere het bekende Rotterdamse beeld 'De verwoeste stad' maakte), de Nederlandse surrealist Joop Moesman en vader en zoon Van de Velde, beide 17e-eeuwse scheepvaart- schilders.
‘Niki de Saint Phalle, wie was dat ook alweer? Jaja, van die vrolijke vrouwenbeelden.’
Wat ik zo mooi vind aan Man en Kunst, is dat het goed doordacht in elkaar zit en met veel aandacht is gemaakt. We reizen af naar allerlei locaties – dit keer Toscane, Parijs, Dublin en Gent – en nemen het publiek in ruim acht minuten mee door het leven van een kunstenaar. Vaak herkennen kijkers iemands naam wel, maar weten ze niet veel ins en outs: ‘Niki de Saint Phalle, wie was dat ook alweer? Jaja, van die vrolijke vrouwenbeelden.’ Als je zo’n kleurrijk kunstwerk van haar ziet, kun je inderdaad denken: gezellig. Maar als je weet dat ze in haar jeugd is misbruikt en via haar kunst dat trauma probeerde te verwerken door de kracht van de vrouw te vieren, ga je met heel andere ogen naar haar werk kijken. Wij tonen het verhaal achter de kunstenaars en hun kunst.
We krijgen vaak de vraag van scholen en kunstinstellingen of we nog meer afleveringen gaan maken, omdat het hun leerlingen zo aanspreekt. Het is toch te gek dat de serie na de televisie-uitzending nog een tweede leven leidt. Dus ik wil besluiten met: gebruik ons. Gebruik Man en Kunst. Of het nu is om andermans kunstkennis op te vijzelen of gewoon lekker voor jezelf.
Dit artikel komt uit MUZE: het kunstmagazine van AVROTROS. Meer van dit soort artikelen lezen? Vraag een gratis proefexemplaar van MUZE aan!
