In de video-installatie 'I See a Woman Crying' (2010) van Rineke Dijkstra ziet het publiek groepen schoolkinderen die naar een reproductie van Picasso's schilderij Weeping Woman kijken. De kijker aanschouwt de kinderen zonder daarbij indringend te zijn. Anders dan bij veel van het eerdere werk van Dijkstra, los van het feit dat ze voor het eerst gesproken woord gebruikt, kijken de geportretteerden niet in de camera.