In Nick, Simon & Kees: Homeward Bound zie je hoe de drie vrienden in New York een documentaire maken over hun grote idolen; Simon & Garfunkel. In een nieuwe rol als documentairemakers laten zij iedereen kennismaken met Paul Simon en Art Garfunkel. Want naar hun mening moet de muziek van deze legendes van generatie op generatie doorgegeven worden. Maar wie zijn Simon & Garfunkel nou eigenlijk?
Paul Simon is geboren in 1941 in Newark - New Jersey. Zijn grootouders waren Hongaars-joodse immigranten die begin
20ste eeuw naar Amerika waren gekomen om een beter bestaan op te bouwen. Na de geboorte van Pauls vier jaar jongere broer Eddie verhuisde het gezin naar Kew Gardens in Queens.
Art Garfunkel is eveneens geboren in 1941, in Queens - New York. Toen hij vier was werd hij voor het eerst geconfronteerd met muziek. De eerste bandrecorder kwam in huize Garfunkel.
Tom & Jerry
Paul Simon en Art Garfunkel groeiden beiden op in de wijk Forest Hills in Queens. Een typische joodse middenstandswijk. Paul en Art, beiden uit zo’n typisch joods middenstandsgezin, ze woonden bij elkaar om de hoek en leerden elkaar daar kennen. De wijk Forest Hills heeft sinds begin vorige eeuw een zeer Joods karakter. De rust en ruimte trokken de grote joodse gezinnen aan die er generatie op generatie zijn blijven wonen. Geen wonder dus dat er veel synagogen en koosjer restaurants in deze wijk te vinden zijn.
Paul en Art kennen elkaar van de lagere school en uit de buurt. Maar ze raakten echt bevriend en gingen samen muziek maken op hun middelbare school; The Forest Hills High School. In 1956 namen ze de artiestennamen Tom and Jerry aan (Paul Simon als Jerry Landis en Art Garfunkel als Tom Graph), startten daarmee officieel een carrière en kregen een eerste opnamecontract. Hun eerste single: 'Hey Schoolgirl'.
Uit het oog...
Na highschool verlaten Simon & Garfunkel beiden hun ouderlijk huis om apart van elkaar te gaan studeren en scheiden hun wegen. Het samen muziek maken komt daarmee voorlopig tot een einde. Totdat ze elkaar in 1963 toevallig op straat tegenkomen. Ze besluiten het weer samen te gaan proberen, maar dit keer niet als Tom & Jerry, maar als Simon & Garfunkel. Manhattan - New York is dan de plek waar hun leven zich ontwikkelt.
Debuutalbum
Wednesday Morning 3 A.M. was in 1964 het debuutalbum van Simon & Garfunkel. En ook al stond hier de eerste versie van, het inmiddels wel bekende, 'The Sounds of Silence' op, het album was aanvankelijk geen groot succes. De opname nummer, dat geschreven is door Paul Simon en geproduceerd door Tom Wilson was gemaakt met louter akoestische instrumenten. Het album sloeg niet aan en flopte.
Sound of Silence
Na het floppen van hun debuutalbum in 1964 besluiten Paul en Art elk hun eigen weg te gaan. Paul vertrok naar Engeland en had daar een bescheiden succes als soloartiest. En Art gaat weer studeren. Totdat bleek dat een groot radiostation in Boston een vernieuwde versie van 'The Sound Of Silence' draaide en het de hitlijsten invloog. Wat bleek: producer Tom Wilson zag hitpotentie in het nummer en besloot een nieuwe versie van het nummer op te nemen, het werd de 'Sound of Silence' (zonder 's' achter sound).
Door elektrische instrumenten aan de akoestische versie toe te voegen kreeg het nummer een heel nieuw gehoor. Op 15 juni 1965 nam hij met gitarist Al Gorgoni, bassist Bob Bushnell en drummer Bobby Gregg het elektrische deel op. De elektrische versie van 'The Sound of Silence' bereikte in januari 1966 de eerste plaats in de Amerikaanse Billboard Hot 100 en werd het wereldwijd een hit.
Definitieve doorbraak
Met 'Sound of Silence' werden Simon & Garfunkel wereldwijd bekend en door het duo weer samen de studio in om nieuwe muziek te maken. Daaruit voort kwamen ze met het album 'Parsley, Sage, Rosemary and Thyme'. Op dit album stonden veel liedjes die Paul daarvoor geschreven had toen hij nog in Engeland woonde. Volgens vele was dit album hun echte grote doorbraak.
'Hazy shade of Winter' werd al geschreven tijdens de opnames van 'Parsley Sage Rosemary and Thyme' album maar uiteindelijk pas na de lancering van het album als single uitgebracht. Het nummer kwam uiteindelijk om hun volgende album 'Bookends' uit 1968 terecht. Op dit album kwamen ook de liedjes terecht die ze speciaal schreven voor de beroemde film “The Graduate”, waaronder 'Mrs. Robinson' en daarmee werd hun naam definitief gevestigd.
Bridge over Troubled Water
Het daarop volgende album 'Bridge Over Troubled Water' werd in 1970 uitgebracht. Er werden wereldwijd meer dan 20 miljoen exemplaren verkocht. Achteraf zou het Simon & Garfunkel's laatste album blijken te zijn...
De eerder goedlopende samenwerking tussen Paul Simon en Art Garfunkel begon in deze tijd scheuren te vertonen. Regelmatige ruzies over wie de meeste zeggenschap over de liedjes moest hebben, begonnen hun tol te eisen. Zo ook met dit nummer. Zo gaat het verhaal dat Paul Simon het nummer had geschreven, maar dat de voornaamste zangstem ging naar Art Garfunkel en dat kon Simon moeilijk verkroppen.
Met het nummer ontving het duo zowel de Grammy Award for Record of the Year als de Song of the Year. Aretha Franklin coverde het lied in 1972 en haalde daarmee ook de eerste plaats in de Amerikaanse hitparade in 1982; ook haar versie won een Grammy Award. Een paar jaar daarvoor, in 1970 had Elvis Presley het nummer ook gecoverd en bleef hij het tot zijn laatste concert zingen. Simon bezocht een van die concerten en zag het als een grote eer. Hij zei daarover: "That's it, we might as well all give up now".
Het einde van Simon & Garfunkel als duo
Er zijn meerdere redenen te noemen waarom Simon & Garfunkel besloten om er in 1970 de stekker uit te trekken. Velen denken dat de ruzies en onenigheid het duo uiteindelijk parten is gaan spelen. Ondanks hun breuk keren Paul en Art meerdere keren samen terug op het podium. De meest beroemde reünie was in 1981, het optreden in Central Park.
Sommige van hun songs hebben de status van evergreen bereikt. Simon & Garfunkel wonnen samen vijf Grammy Awards voor hun albums en in 2003 ontving het duo een Grammy Lifetime Achievement Award.
Solo carriere Paul Simon
Paul Simon ging voor de tweede keer solo verder en begon na de 'break up' onmiddellijk aan de opnamen van zijn tweede soloalbum. Dit album, getiteld Paul Simon, werd in 1972 uitgegeven en in de jaren daarna volgden er meer albums. Op 5 februari 2018 kondigde Simon in een brief aan zijn fans aan dat hij op zou houden als artiest. Tegelijk maakte hij zijn afscheidstournee bekend die in mei van dat jaar begon in Vancouver, Canada. Na onder meer twee concerten in de Ziggo Dome in Amsterdam sloot hij de Homeward Bound Farewell Tour af in Flushing Meadows Corona Park in New York, op 22 september 2018.
Solo carriere Art Garfunkel
Nadat hij een aantal jaren had geacteerd begon Garfunkel in 1973 met een solocarrière als liedjesschrijver en zanger. In 1979 had hij zijn grootste hit met 'Bright Eyes', dat uitkwam als onderdeel van de soundtrack van de film Watership Down. Het was in Nederland de bestverkochte single van het jaar 1979. De jaren die volgden maakte Art veel muziek, maar hij behaald de hitlijsten niet meer. 'Some Enchanted Evening' uit 2007 is zijn laatste uitgebrachte album.
In Nick, Simon & Kees: Homeward Bound duiken de drie vrienden in de wereld van Simon & Garfunkel in New York en maken een documentaire over hun helden. Kijk donderdagavond om 21.25 uur op NPO 1 naar een nieuwe aflevering!
