Museumdirecteur Suzanne Swarts gaat in een oude melkfabriek op zoek naar de verbinding tussen mens en robot. Want die komen eraan, de robots, of we het nu willen of niet. Hedendaagse kunstenaars geven met hun werk commentaar op onze liefde voor de robot in de expositie Robot Love.
Waar gaat Robot Love over?
Maar liefst zestig internationale kunstenaars hebben meegewerkt aan deze tentoonstelling. Robot Love pleit voor een gelijkwaardige relatie tussen mens en robot. De voorstelling zet je aan tot denken: kunnen wij robots ooit gaan liefhebben, en op welke manier?
Annelies, looking for completion
Tweelingszussen van het kunstenaarsduo L.A. Reaven hebben meegewerkt aan de tentoonstelling. Ze maakten een derde zusje en gaven haar de naam Annelies, ze is compleet gemodelleerd naar het uiterlijk van de twee zussen. Annelies zit stil in een hoekje op de grond, te huilen. Zodra iemand haar aanraakt, dan reageert ze daar direct op. Annelies heeft dus affectie nodig van haar medemens. Wat een verschil is met andere robots is dat Annelies een humanoïde is. Dit zorgt ervoor dat mensen gemakkelijker naar Annelies toe stappen en zich met haar kunnen identificeren. De gedachte: wat kan de robot voor mij doen verdwijnt en maakt plaats voor: wat kan ik voor de robot doen? Met Annelies, looking for completion gaat L.A. Reaven in op de ontwikkelingen van individualisering en het streven naar perfectie. Annelies laat de eenzaamheid zien die vaak voorkomt uit deze ontwikkelingen en dat we allemaal affectie nodig hebben, robot en mens.
Tickle salon 2.0
Kunstenaars Driessens & Verstappen laten zien dat de verbinding tussen mens en robot niet afhankelijk is van de gedaante van de robot. De kietelmachine oftewel Tickle salon 2.0 bestaat uit een kwastje die aan nylon draden hangt. En zelfs deze robot kan liefhebben. De computer die het kwastje aanstuurt leert van het lichaam wat hij onder handen heeft. Het kwastje wordt aangestuurd op basis van twee inputgegevens: verschil in afstand (om zo de contouren van het lichaam te kunnen bepalen) en de emotionele reactie op de aanraking. Zo wordt de machine steeds meer afgestemd op de persoon in kwestie. Hierdoor wordt de interactie met deze robot heel persoonlijk en lijkt het bijna alsof je geliefde je aan het masseren is…
PIP
Dit wordt gedaan door PIP, dit is een conversatierobot van Ine Poppe. Het is eigenlijk een geavanceerde versie van hulpprogramma’s zoals Siri van Apple. Alleen PIP gaat verder dan Siri. Ze gaat onderzoeken of mensen juist van robots iets over liefde kunnen leren. Het gaat soms zo ver dat PIP de liefde verklaart. Op de Robot Love website heeft PIP met bezoekers gechat, geflirt en over de liefde gesproken. Als de chatters toestemming gaven dan werden de gesprekken opgeslagen. Een deel van die gesprekken is nu als audiowerk te beluisteren op de tentoonstelling.
Identificatie
Robot Love presenteert technologische vooruitgang als een onderdeel van de menselijke evolutie. Beetje bij beetje vervaagt het onderscheid tussen kunstmatig- en natuurlijkheid. Het laat ook zien dat wij af moeten stappen van het idee dat wij boven robots staan en ze als gelijken moeten gaan zien. Zodra wij dat doen wordt de identificatie met robots gemakkelijker en is de eerste stap richting het liefhebben van robots gezet.