Dance-festivals zijn op dit moment niet mogelijk, maar in het Fotomuseum aan het Vrijthof kun je het toch een beetje beleven. This is my Church toont een selectie uit 25 jaar werk van fotograaf Rutger Geerling. Met zijn camera reist hij de hele wereld over om festivals en technofeesten fotograferen. Een inkijkje in een bijzondere wereld en een kleine troost voor de dance-liefhebber. Te zien tot en met 28 februari 2021!
In Nu te Zien! reizen museumdirecteuren het hele land door om kijkers te wijzen op tijdelijke tentoonstellingen die je niet mag missen! Daarnaast tipt de online redactie elke week een tentoonstelling die Ook te Zien! is.
Een unicum
Hij staat bekend om zijn foto’s van mensenmassa’s, vuurwerk en bezoekers die opgaan in de muziek van dj’s als Tiësto, Martin Garrix en Armin van Buuren. ‘Dance-muziek is gemaakt om langdurig naar te luisteren’, zegt fotograaf Rutger Geerling. ‘Een goede dj neemt zijn publiek mee in de muziek, zodat mensen even al hun zorgen kunnen vergeten. Ik zie hoe intens ze een optreden beleven met elkaar. Dat gevoel probeer ik vast te leggen.’ Vanaf oktober zijn Geerlings kleurrijke foto’s van dance-events overal ter wereld in het Fotomuseum aan het Vrijthof in Maastricht te bewonderen. This is my Church blijkt de eerste museale tentoonstelling over electronic dance music ooit te zijn.
Van gabber tot grootheid
Rutger Geerling beleefde 25 jaar geleden de geboorte van de dancescene van dichtbij. ‘Het allereerste evenement dat ik fotografeerde was een gabber- feest’, vertelt hij. ‘Van die extreem snelle housemuziek. Ik had er niet zo veel mee, maar ben maar wat gaan proberen. Dat ging heel goed; ik had er wel gevoel voor.’ Zijn fotocarrière begon als een jaartje uitproberen. ‘Ik heb bestuurskunde gestudeerd, maar daar vond ik niks aan. Ik heb toen besloten: wanneer ik mijn studie heb afgemaakt, dan ga ik een jaar lang proberen te leven van fotografie.’ Die keuze mondde uit in een glansrijke, internationale carrière. Geerling vliegt soms het ene weekend naar India, het weekend erop naar Australië en het weekend daarna naar Zuid-Afrika.
Blote voeten in het gras
Geerling maakt ook intieme portretten. ‘In de loop der jaren ben ik me meer gaan focussen op grote artiesten, maar ik vind die kleine details eigenlijk het leukst. Een foto van blote voeten in het gras vertelt een heel verhaal. Mensen dansen de hele dag, worden moe, het is lekker weer, er hangt een gemoedelijke sfeer, iedereen accepteert elkaar. Voor het lezen van zo’n beeld heb je langer de tijd nodig. Daarom vind ik het leuk dat er een tentoonstelling komt. In het museum staan mensen daar meer voor open.’