Wilfried de Jong droomt mee met de Olympische droom van schaatsster Irene Schouten.
Kijk naar die konen van Irene Schouten. Ze gloeien. Of ze nu bij min 10 graden een marathon schaatst, of in een warm bed ligt; gloeien doen ze.
Het vuur komt van binnenuit. Maar vuur komt nooit zomaar. Dat moet aangewakkerd.
Vader en moeder Schouten hebben een miljoenenbedrijf in tulpen opgebouwd. Tulpen bloeien ook niet zomaar. Daar moet je vroeg voor opstaan, uren maken.
Hard werken, niet zeuren. Dat is wat Irene van huis uit heeft meegekregen. En vechten. Als ze een tegenstander op het ijs ziet, zet ze haar tanden erin. Kolen op het vuur, energie en rammen.
Irene’s moeder kreeg ruim vier jaar geleden een hersenbloeding. Ze leefde in de laagste versnelling. Het hardwerkende gezin had het druk met de zorg. Ze lieten een cameraploeg toe en zo kon je zien hoe dat ging tussen moeder en dochter.
Soms klom Irene over de hekken van het verpleegbed en kroop tegen haar moeder aan.
Mama, weet je wat voor sport ik doe?
Moeder dacht na en zei: verpleegkundige?
Op het ijs blijft Irene haar innerlijke kacheltje opstoken. Met haar moeder gaat inmiddels wat beter, ze woont in een verpleegtehuis. Ze herkent Irene weer.
Daar gaat haar schaatsende dochter. Vol overgave. De gloeiende konen zijn het bewijs.
Dinsdag 25 januari 2022, 22.10 uur op NPO 2
Olympische Dromen
Wilfried de Jong zit zwijgend aan de rand van het bed van Nederlandse topsporters. Nog even en ze moeten presteren op de Olympische Winterspelen in China. Ze zijn in diepe slaap. Waar denken de sporters aan, waar vrezen ze voor, waar streven ze naar? Het genot van een ijzer dat in het ijs snijdt, een perfecte bocht in de sneeuw, de angst voor een val.
De wintersporters dromen hun Olympische medailles en De Jong droomt met ze mee. De intieme ‘slaapscènes’ van cameraman Rob Hodselmans worden afgewisseld met archiefbeelden van eerdere successen.
