Toen Jannie de deur van haar oude huis achter zich dichttrok, voelde het eigenlijk nog niet alsof ze ging verhuizen. De aankomst in haar nieuwe huis, verliep dan ook niet vlekkeloos.
Jannie moest heel erg wennen. "Ik had absoluut niet het gevoel dat ik thuis was. Ik dacht alsmaar dat ik bij iemand op visite was. Het was pas toen het wat warmer werd en ik in de tuin zat, met de zon op mijn gezicht, dat ik dacht: dit is mijn huis.”
Een van de redenen waarom Jannie zo moet wennen is omdat haar huis nu veel groter is dan hiervoor. “Ik had eerst een gelijkvloerse woning en nu heb ik ineens een boven. ” Omdat de bovenverdieping nog niet af was, sliep ze de eerste paar weken beneden op de bank. Toen ze eenmaal naar boven kon, stond ze niet direct te springen. “Ik ben er niet meteen gaan slapen toen het klaar was, want dan moest ik echt naar boven om daar te gaan liggen. Dat duurde ook nog even, voor ik zover was.”
Ik dacht dat ik bij iemand op visite was.
Jannie was wel meteen heel erg tevreden met de locatie van haar nieuwe huis. Waar ze eerder lang moest reizen om bij haar Kringloopwinkel te komen, kan ze er nu heen wandelen. Dat ze zo makkelijk op bezoek kan, geeft haar heel veel rust. “Nu kan ik denken: ik ga even kijken hoe het gaat. Als het dan allemaal goed loopt, heb ik ook snel weer het idee dat ik lekker naar huis kan.”
Helaas werd het er de afgelopen tijd voor Jannie niet makkelijker op, want haar geliefde kat Gizmo is weggelopen. Heel vreemd gedrag volgens Jannie, want hij was al vaker buiten geweest maar kwam altijd weer terug. “Gizmo is mijn baby, dus het is wel heel heftig. Ik praatte altijd tegen hem, want hij lag overal bij me.” Iedereen in haar buurt zoekt naar Gizmo, maar vooralsnog heeft niemand hem gezien. Gelukkig heeft Jannie de hoop nog niet verloren: “ik ben hem nu dan wel kwijt, ik weet dat ik hem wel weer terug ga zien. Dat voel ik heel sterk zo.”
