Door een ongeluk tijdens het motorcrossen, heeft Sylvan een dwarslaesie en zit hij in een rolstoel. Na maanden te hebben gerevalideerd in Haren, kan hij eindelijk terug naar zijn ouderlijk huis in Bolsward. Al ziet dat er niet meer hetzelfde uit, want de garage waar eerst zijn motor stond, werd omgebouwd tot een rolstoeltoegankelijke slaapkamer voor Sylvan.
Eindelijk weer thuis
Sylvan heeft het prima naar zijn zin in zijn nieuwe kamer bij zijn ouders. “De verbouwing is goed gelukt en ik heb het kunnen inrichten zoals ik dat wil. Inmiddels heb ik zelfs een raam, alleen nog geen gordijnen!” Hoewel de laatste puntjes nog op de i gezet moeten worden, voelt hij zich weer helemaal thuis. “In de badkamer moeten nog kastjes komen en ook mijn bureau is er nog niet, maar het is fijn om thuis te zijn.”
Een eigen auto
Het liefste zou Sylvan al meteen zijn leven van voor het ongeluk weer oppakken, maar helaas dat is niet zo makkelijk. Zo wil hij graag terug naar zijn stage alleen heeft hij geen vervoer en kunnen zijn ouders hem ook niet altijd brengen. Ze hebben wel een auto voor hem aangeschaft, maar voordat hij hier daadwerkelijk in kan rijden moet daar veel aan gebeuren. “De auto moet compleet aangepast worden, zo heb ik om te rijden bijvoorbeeld hendels bij het stuur nodig. Maar eerst moet de offerte van het verbouwen nog goedgekeurd worden, dus het gaat nog wel even duren.”
Afstuderen
Ondertussen kan hij gelukkig wel weer door met zijn studie. Om af te studeren moet hij naast zijn stage nog drie examens afleggen. “Ik hoef er niet echt voor de studeren omdat het praktijkexamens zijn, voor mijn eerste examen moet ik bijvoorbeeld een magazine maken over een onderwerp naar keuze.” Naast zijn studie heeft hij ook een eigen bedrijfje waar hij druk mee in de weer is. Hij ontwerpt stickers en shirts voor crosswinkels door heel Nederland. “Ik eerste instantie werkte ik alleen voor een winkel in Leeuwarden, maar inmiddels huren meerdere bedrijven mij in.”
Zelfstandig
Zelfstandigheid is belangrijk voor Sylvan en hij doet er alles aan om zoveel mogelijk zelf te doen. Vlak na zijn thuiskomst, hebben zijn ouders de Thuiszorg al naar huis kunnen sturen. Sylvan kan en wil voor zichzelf zorgen en heeft die hulp niet constant nodig. Zijn revalidatie en de bijbehorende fysiotherapie in Haren, slaat hij ook steeds vaker over. “Ik doe krachttraining in de sportschool en heb vrijwel geen behoefte meer aan hulp. Het lukt me eigenlijk allemaal wel, maar ik ben pas echt blij als ik straks kan autorijden!”
