In Tussen Kunst en Kitsch vanuit Art Center Hugo Voeten Herentals taxeert expert Bas Hesselink een getijdenboek. Daarnaast taxeert expert Rob Driessen een bordje van de hand van Pablo Picasso.
Getijdenboek:
Meneer was vlak na zijn trouwen, zo’n veertig jaar geleden, met zijn vrouw in Frankrijk op vakantie gegaan. Een goedkope kampeervakantie, ze hadden net een huis gekocht. Samen met een vriend zag hij dit boekje bij een brocante en was meteen verkocht….. Hij kocht het boekje voor maar liefst vijfduizend gulden. Zijn vrouw was niet blij toen hij met die aankoop de tent inkroop… de vakantie werd er niet goedkoper op!
Expert Bas Hesselink vertelt dat dit boekje een getijdenboek is, een boek met gebeden voor elk uur van de dag en van de week. De opdrachtgever van dit exemplaar was een man wiens familiewapen voor- en achterin het boek is geschilderd. Achterin het boek zie je een geknielde figuur (een ridder of een rijke koopman) met zijn familiewapen naast de Maagd Maria afgebeeld. Ook rijke vrouwen konden een getijdenboek bij een kloosteratelier bestellen. Zo’n getijdenboek werd vaak door monniken geschreven en geïllustreerd. Echt “monnikenwerk” dus, dat veel tijd vergde. De totale productie kon wel drie of vier jaar in beslag nemen. Dit soort geschreven werk en illustratiekunst komt voor in verschillende kwaliteiten. Aan de artistieke top staat het door de Gebroeders van Limburg uit Nijmegen in Parijs rond 1400 vervaardigde geïllustreerde handschrift “Les tres riches Heures du Duc de Berry”.
De taxatiewaarde die Bas Hesselink hier aan toeschrijft is 75.000 euro!
Bordje Pablo Picasso:
Meneer was secretaris van de communistische jeugd in België, en hij ging in 1954 als afgevaardigde van de Communistische Partij naar een congres in Parijs. Daar waren een paar duizend Fransen, en enkele afgevaardigden uit verschillende Europese landen. Die afgevaardigden kregen als dank voor hun komst na afloop allemaal zo’n bordje dat beschilderd is door Picasso voor die gelegenheid. De eigenaar vermoedt dat Picasso net als hijzelf een communist was: ‘Je vais au communisme comme je vais à la source’, (Ik ga naar het communisme zoals ik naar de bron ga) schijnt Picasso gezegd te hebben.
Expert Rob Driessen vertelt dat er waarschijnlijk zo’n 13 van deze bordjes zijn gemaakt. Met de vredesduif, La colombe de la paix. Picasso werd op zijn zestigste gegrepen door de keramiek, toen hij in Zuid-Frankrijk ging wonen en daar een pottenbakker leerde kennen. Hij vond het een prachtig, puur ambacht. Hij zat niet zelf achter de draaischijf, maar vervormde wel de natte vazen tot vrouwfiguren of dieren, die hij dan beschilderde. En hij beschilderde veel borden en schalen. Hij verkocht het voor weinig geld, hij vond dat dit soort keramiek voor iedereen betaalbaar moest zijn.
De waarde die Rob Driessen toeschrijft aan het bordje is 30.000 euro!
