In moerassen, bij beken, plassen en rivieren die voldoende begroeid zijn met bomen en struiken is het grootste knaagdier van Europa te vinden: de bever.

Deze uitstekende zwemmer wordt wel één meter lang en is helemaal aangepast aan het leven in het water. Het knaagdier kan maar liefst vijftien minuten onder water blijven. De bever is uitgerust met zwemvliezen achter de poten en hij heeft ook een grote, geschubde, platte staart. De neus en oren kunnen worden afgesloten tijdens het zwemmen. Door de staart kan hij zich makkelijk door het water bewegen. De vacht is zo dichtbegroeid dat het waterdicht is.

Uitgestorven

Vanwege deze kostbare vacht werd de bever vroeger intensief bejaagd en hij is in Nederland dan ook uitgestorven in de 19e eeuw in Nederland. Maar in 1988 zijn er bevers in de Biesbos en de Gelderse Poort uitgezet, en er leven nu naar schatting duizend bevers in Nederland. De bever is één van de meest succesvolle herintroductie soorten van Nederland.

Strikte vegetariër

De bever is een vegetariër en leeft van bloemen, kruiden, grassen en wortels. Soms eet hij ook wel eens bladeren en schors van de bomen, maar de bever eet nooit het hout zelf.  Het hout wordt gebruikt voor de burcht. Met zijn grote oranje voortanden knaagt de bever een boom tot wel zestig centimeter door. De tanden van de bever groeien altijd door en ze zijn oranje omdat het galzuur op de tanden oranje van kleur is. Het glazuur maakt zijn tanden sterk genoeg om door bomen te kunnen knagen.

Gangenstelstel

De burcht van de bever is soms wel twee meter hoog. Het bevat dan ook een heus gangenstelstel, de burcht heeft meerdere kamers en de ingang zit verstopt onder water. Het bestaat uit een ‘natte’ kamer, waar de bever het water uit zijn vacht schudt. De andere kamer is een droge, met houtsnippers gestoffeerde nestkamer. De bever gebruikt takken, stammen, modder en stenen als bouwmateriaal voor de burcht. De burcht wordt voornamelijk gebruikt om lekker uit te rusten en op te drogen.  Het ouderpaar is monogaam en blijft hun hele leven bij elkaar. Verder leven er in de burcht nog twee à drie generaties jongen. Elk jaar wordt er één tot maximaal zes jongen geboren. Enkele dagen na hun geboorte leren ze zwemmen, in de ingangen van de burcht. De jongen zoeken na een jaar of twee een eigen territorium en bouwen dan vervolgens ook weer een burcht.

Winterslaap?

Hoewel je de bever ook overdag buiten de burcht kan aantreffen zijn ze vaak ‘s nachts  actief. In het najaar wordt er een grote voorraad verse takken aangelegd zodat er in de winter voldoende voedsel is. De beverfamilie is het hele jaar door actief en houdt geen winterslaap. In het wild wordt de bever gemiddeld acht tot twaalf jaar oud.

Deel dit artikel