Hoe gaat het nu met Dennis en Jelle?

Update 5-8-2023 Dennis en Jelle - Camping La Santoire 

Wij zitten inmiddels midden in ons tweede hoogseizoen en het gaat hier très, très bien! Steeds meer Nederlanders weten onze camping te vinden, maar er zijn ook nog steeds veel Fransen en mensen uit alle andere windstreken die ons bezoeken.

Prioriteiten

Halverwege de lente schrokken we wakker van onze hond Max die werd getroffen door een herseninfarct. Hij is gelukkig door het oog van de naald gekropen en dus mag onze trouwe viervoeter net als Funky, de poes, nog even bij ons zijn. Bijna net zo schokkend was het toen er een enorme leisteen van het dak af kwam denderen…

Dat heeft ons doen besluiten om alle prioriteit aan het renoveren van het dak te geven. Daarmee komt een volgende uitdaging op ons pad; er is hier namelijk geen vakman te vinden die een wachtlijst van minder dan twee jaar heeft!

Volwaardig Frans

Dennis is na anderhalf jaar en tientallen brieven door de overheid eindelijk erkend als volwaardig Fransman. Hij doet ook niet meer onder voor een volwaardig barman. Daarnaast hebben we voor de piekperiode hulp voor in de bar en bediening gevonden. Het blijft desondanks enorm hard werken en in de zomer maken we lange dagen. Toch staan we er samen veel relaxter in dan tijdens ons eerste seizoen.

Toen kwamen we net uit een maandenlange renovatie en vervolgens hebben we onze hele batterij tijdens dat hoogseizoen tot de laatste druppel leeggemaakt. Pas achteraf hebben we ons gerealiseerd dat emigreren ongekend ingrijpend is en heel veel energie kost.

Het is inmiddels lang geleden dat we bijvoorbeeld een festival of Koningsdag in Nederland konden vieren. Net voor onze emigratie heerste immers Covid19 en dat soort evenementen missen we dan ook soms. Daarnaast missen we natuurlijk ook onze familie en vrienden, die gelukkig regelmatig bij ons op vakantie komen. Daar blijft het echter ook bij, want wij gaan steeds meer op in het Franse leven, maken actief deel uit van de kleine dorpsgemeenschap en mogen concluderen dat de Franse taal voor geen van beiden echt problemen meer oplevert.

Hoe vullen we onze tijd?

Onze vrije tijd vullen we in met het verder uitbouwen van onze kennis van de omgeving. We bezoeken bekende en minder bekende toeristische trekpleisters en vertalen die naar fiets- en wandelroutes, tips en zelfs complete dagprogramma’s voor onze gasten. Die bieden we vervolgens aan hen aan door middel van een speciale app voor de smartphone, waarin ook broodjes besteld kunnen worden etc. Het doet ons veel plezier om onze gasten op deze manier deelgenoot te kunnen maken van de eindeloze schoonheid die de regio te bieden heeft.

De snacking hebben we met vallen en opstaan opgetuigd en zowel Nederlandse als lokale producten vinden gretig aftrek. We zijn met meerdere lokale leveranciers gaan samenwerken, wat ook voor een mooi aanbod in de bar en épicerie zorgt. De onderneming is inmiddels bovendien financieel gezond en we kunnen er dan ook samen een bescheiden inkomen uit halen. Dat is meer dan voldoende, want...

We hebben nog een hele waslijst aan wensen en we blijven onze verdiensten continu terug in de camping investeren. Zo hebben we een poolbiljart besteld, is het achterterras helemaal vernieuwd, realiseerden we een hut voor wandelaars en dagdromen we wel eens van uitbreiding naar het terrein naast ons. Extra camperplekken, meer chalets, een vissteiger, een groepsaccommodatie, zwembad – aan ideeën voor de komende jaren geen gebrek!

Hamsteren in positiviteit

Ook in de huidige staat krijgen we enorm veel lovende en positieve feedback. Het ontbrak ons niet aan vertrouwen, maar soms staan we ervan te kijken hoe enorm de stroom aan positiviteit is! Die positiviteit hamsteren wij met veel plezier. Op die manier weten we zeker dat we ook komende winter lekker op die energie kunnen teren, als het om ons heen weer wat rustiger zal zijn.

Dennis en Jelle

Update 16-2-2023 Dennis en Jelle - Camping La Santoire

Het is nu ruim dertien maanden geleden dat we Nederland verruilden voor Frankrijk en het gaat nog steeds hartstikke goed met ons en onze beestjes! Het Franse leven bevalt ons prima, maar blijft op sommige vlakken nog steeds wennen.

De sluiting van alle winkels tussen de middag, gezette tijden waarop je buiten de deur kunt eten en niet te vergeten de slakkengang van de Franse bureaucratie…. Het draagt allemaal bij aan een rustiger leeftempo, maar we moeten ons er nog steeds aan overgeven.

Strakke planning en investeren

Dankzij onze strakke planning en onmisbare hulp hebben we alles op tijd afgekregen. Bovendien hebben we een onwerkelijk goed eerste seizoen gedraaid! We hebben iedere euro die we verdiend hebben, waar mogelijk, direct terug in de camping geïnvesteerd.

Onze gasten waarderen ons concept en dat is de kroon op ons werk. De Cantal is en blijft een adembenemende omgeving. We vinden het erg fijn onze gasten te helpen en ze een fantastische vakantie te bezorgen.

Dennis had geen horeca ervaring en leert nog dagelijks bij achter de bar. Jelle werkte eerder voor zichzelf, maar wel altijd in teamverband en heeft nu in zijn partner ook zijn enige collega. Gelukkig zijn we complementair aan elkaar en groeien we samen in onze nieuwe carrière. We doen nog alles met zijn tweetjes, maar overwegen een stagiaire of collega voor komende zomer.

Topsport

Na aankomst hebben we driekwartjaar aan één stuk 24/7 topsport bedreven. Na het hoogseizoen gingen we daarom vijf dagen op citytrip naar Montpellier. Na vier dagen waren we al terug, want we misten ons thuis…Tijdens het laagseizoen hebben we de openingstijden wel teruggeschroefd, zodat we alsnog onze batterij kunnen opladen voor het nieuwe hoogseizoen.

En Français

Van het ene op het andere moment heeft Dennis zijn gêne opzijgezet en is hij volledig voor de Franse taal gegaan, met resultaat! We zijn nu dan ook beiden prima in staat om (telefonische) gesprekken met Franse locals en gasten te voeren. Mede hierdoor zijn we erg warm opgenomen in de gemeenschap.

Sinds de filmploeg van Ik Vertrek voor het laatst bij ons was, hebben we zeker niet stil gezeten. Het terrein hebben we in de herfst rigoureus aangepakt. Jelle heeft een ligbad geplaatst en we hebben al wat we zelf konden aan ons horror-dak gedaan. Op een dag zal het geheel vervangen moeten worden. Financieel zijn we zelfvoorzienend, maar voor een nieuw dak zullen we nog even moeten sparen.

Missen we Nederland?

We zijn tot de conclusie gekomen dat we alle exorbitante luxe die we in Nederland hadden absoluut niet missen - hoogstens soms een beetje comfort en natuurlijk onze vrienden en familie. Zij zijn in groten getale langsgekomen en met name buiten het hoogseizoen heb je ook echt tijd en aandacht voor elkaar; heerlijk. Bovendien videobellen we frequent met de achterblijvers. Als we inkopen doen in de grote stad, bekruipt ons al snel de drukte en die missen we absoluut niet.

We zouden alles zo weer overdoen, maar vooralsnog is dit voor ons een eenmalig avontuur. We hadden in de eerste maanden meer tijd voor onszelf kunnen nemen, maar waren nog teveel gewend aan het halen van deadlines. Gelukkig maken we dat nu ruimschoots goed en genieten we onbezorgd van de vrije tijd in het laagseizoen.

Geen gedwongen stip

Als er één ding is dat we hier hebben geleerd, is het om lekker bij de dag te leven. Dat betekent niet dat we niets meer plannen of nooit meer onbezonnen dromen, maar wel dat er geen gedwongen stip op de horizon staat. Waar we over vijf jaar staan, dat zal de toekomst uitwijzen.

Als wij het in onze kop krijgen, hebben we bewezen dat praktisch vrijwel alles mogelijk is. Voorlopig hebben we het hier echter nog veel te goed naar onze zin en hebben we nog veel te veel plannen.

Gros bisous et à bientôt, Dennis & Jelle