Hoe gaat het nu met Edward en Ingrid?

Update 10 juni 2023 - eindstation Ballenstedt?

Het is alweer anderhalf jaar geleden dat onze aflevering van Ik Vertrek op televisie was. In de tussentijd hebben wij niet stilgezeten en zijn we in volle vaart doorgegaan. Met ons gaat het nog steeds erg goed en wij hebben geen moment spijt van onze stap gehad. Wij voelen ons erg thuis in Ballenstedt en genieten van iedere dag. Dat komt voornamelijk door de fantastische mensen om ons heen en een inmiddels opgebouwde Duitse vriendenkring. 

Eind december 2022 zijn we verhuisd naar het stationsgebouw. Wel wat later dan verwacht, maar wij hadden de focus op andere delen van het gebouw en lange levertijden van materialen droegen ook niet bij aan een eerdere verhuizing. Afijn, we wonen er, en dat voelt erg goed. Het blijft iedere dag bijzonder dat we in zo’n mooi en speciaal gebouw mogen wonen. We knijpen onszelf nog iedere dag in de armen om er zeker van te zijn dan we niet dromen.

Een bijzondere werkplek

Begin januari was het groot feest. Ingrid heeft namelijk het diploma van de Kunstacademie gehaald. Joehoe! Het is een knappe prestatie om naast het klussen, vakmensen aan te sturen, vakantiegasten te ontvangen, een huis vol vrijwilligers te hebben, lessen te volgen in Zwolle en het afstudeerwerk te maken. Het is niet altijd makkelijk geweest, met af en toe een traantje, maar het is Ingrid gelukt. Stoer, toch? 

Edward heeft nog steeds een freelance-opdracht in Nederland. Vrijwel iedere week is hij voor twee of meer dagen op het kantoor in Arnhem te vinden. Het is een leuke opdracht, waardoor de lange autorit (500 m enkele reis) hem nog niet verveelt. De rest van de week werkt hij online vanuit het kantoor, achter de vroegere kaartverkooploketten, wat een bijzondere plek in het stationsgebouw is. 

Het is fijn dat we met de inkomsten van zijn opdracht de vaste kosten kunnen betalen. Vanaf volgend jaar hopen wij volledig rond te komen met de inkomsten van het café en de vakantieappartementen. Of Edward helemaal stopt met zijn IT-werk weten we niet, hij vindt het nog steeds veel te leuk. 

Een monument

De aantrekkingskracht van het stationsgebouw blijft ons verwonderen. Vrijwel dagelijks hebben wij nieuwsgierige mensen over de vloer. Regelmatig komen Nederlanders langs, die ons op televisie hebben gezien. Met plezier geven we rondleidingen door het stationsgebouw. Tijdens de jaarlijkse Open Monumentendag kwamen vorig jaar zelfs 1.500 mensen bij ons op bezoek. 

Sinds een dik jaar verhuren wij de beide vakantieappartementen. Wij mogen niet klagen over de boekingen. Wij hebben al boekingen voor 2024. Veel Nederlandse gasten hebben ons op televisie gezien en zijn nieuwsgierig. Duitse toeristen weten ons ook meer en meer te vinden. We zijn supertrots op de complimenten en de hoge waardering die we krijgen. Het geeft een goed gevoel als onze gasten het fijn hebben en genieten van het stationsgebouw en de omgeving. 

What’s next? 

Zijn we na bijna drie jaar verbouwen nog niet klaar? Nee, nog niet. Dat is niet gek met een gebouw van bijna 50 meter lang, 10 meter breed, 2 verdiepingen, een zolder en een kelder. Eigenlijk verbouwen wij zes eengezinswoningen tegelijkertijd, die compleet gestript zijn en opnieuw opgebouwd worden. En wij zijn beiden perfectionistisch en doen het liever goed, dan half werk op te leveren.

We zijn erg trots op wat wij bereikt hebben: twee vakantieappartementen, de stationshal, het kantoor, het atelier en onze privévertrekken zijn klaar. Het middengedeelte, wat aan het einde van onze televisie-uitzending een gat was, is weer in oude stijl opgebouwd. Volgende maand verwachten wij de multifunctionele ruimte, het café/restaurant en het Fürstenbahnhof, wat een vakantiewoning wordt, klaar te hebben. Volgens bouwleider Ingrid liggen we op schema.

Als wij de multifunctionele ruimte, het Fürstenbahnhof en het café/restaurant klaar hebben dan gaan de kluskleren (voorlopig) in de kast. Het geld is dan ook op en Ingrid gaat zich dan helemaal focussen op het koken voor de gasten. Edward zal in de weekenden bijspringen in de bediening. Ondanks dat we nog vol energie aan het verbouwen zijn, kijken we uit naar deze nieuwe fase, met weer leven in het stationsgebouw. Ook de inwoners van Ballenstedt kijken vol verwachting uit naar de opening van het café/restaurant.

Koninklijke opening

Op 2 september 2023 gaan we het stationsgebouw officieel openen. Prins Eduard Hertog van Anhalt, de kleinzoon van de hertog die toestemming gaf voor de bouw van het gebouw en een eigen wachtruimte in het station had, doet de openingshandeling. Hoe bijzonder is dat?

Over een aantal jaren hopen we een levendig stationsgebouw te hebben, waar gasten met plezier verblijven. Wij hebben wel altijd een uitdaging nodig, dus wij willen meer doen dan koffie schenken en vakantieappartementen verhuren.

Ons (eind)station

Ingrid heeft onder meer plannen voor een kunstpark waar kinderen spelenderwijze in aanraking komen met kunst. Ook willen wij bedrijven naar ons toe trekken om bij ons workshops te doen en samen te werken. Dat willen wij niet alleen doen, maar wij willen samenwerken met de andere ondernemers en organisaties in Ballenstedt en omgeving. 

In onze aflevering gaf Ingrid aan dat het station wellicht niet het eindstation is. Misschien niet, maar er valt nog zoveel te doen en te ontdekken, wat we ook gaan doen. Zolang we plezier hebben, uitgedaagd worden en het fijn hebben, zijn wij in Ballenstedt te vinden. Grüße aus Ballenstedt. Edward en Ingrid

Update 4 november 2021 Ballenstedt

Met ons gaat het erg goed. Wij hebben het erg naar onze zin in Ballenstedt en missen het Nederlandse leven niet. De afgelopen 1,5 jaar is in een sneltreinvaart voorbij gegaan. Het besef wat we allemaal hebben meegemaakt en klaargespeeld is er nog niet. Regelmatig knijpen we in elkaars arm om te geloven dat we niet dromen.

Trots lopen we iedere dag door ons stationsgebouw. We wonen nog niet in ons station, want onze privéruimtes zijn nog niet klaar. Geen probleem, want we wonen nog steeds prima in het huurappartement op een steenworp afstand van het stationsgebouw. Wij verwachten begin januari 2022 te verhuizen. 

Geen tijd om stil te zitten

De verbouwing van het stationsgebouw is nog in volle gang. Ingrid is iedere dag in en rond het stationsgebouw te vinden om het werk te coördineren en zelf mee te helpen. De beide appartementen die we klaar hebben willen we op dit moment niet verhuren omdat de rest van het stationsgebouw een bouwplaats is.

Wij verwachten dat we vanaf april 2022 weer met de verhuur van beide appartementen van start kunnen gaan. De stationshal, het Fürstenbahnhof, het café, het atelier, het kantoor en de andere twee appartementen moeten dan ook vergevorderd, zo niet ook al af, zijn. Zo’n groot gebouw is volgens ons nooit af, er is altijd wel wat te doen. In ieder geval hebben wij er nog steeds veel plezier in.

Hulp uit de hele wereld

We zijn dankbaar voor de hulp die we hebben gekregen en nog krijgen van familie, vrienden en vrijwilligers uit de hele wereld. Het blijft bijzonder dat wildvreemde mensen uit Argentinië, Chili, Ecuador, Spanje, Polen, Duitsland, Australië, Litouwen en Nederland ons zomaar voor enkele dagen, weken of zelfs maanden meehelpen. Zonder deze hulp waren wij nu niet zover. 

De aantrekkingskracht van het stationsgebouw is nog steeds opmerkelijk, ook bij de mensen uit Ballenstedt. Iedereen heeft wel herinneringen aan het station. Dagelijks geven wij rondleidingen aan nieuwsgierige voorbijgangers. Het geeft ons veel energie en voldoening als we anderen een stukje van onze droom kunnen laten meebeleven. Wellicht prikkelen we ze om ook hun dromen na te jagen. Het leven is te kort om dat niet te doen. 

Werk en school in Nederland

Edward heeft nog steeds zijn freelance-opdracht in Nederland. Het was fijn dat Edward het afgelopen jaar vanwege de coronamaatregelen thuis in Ballenstedt kon werken. Hij moet nu iedere week voor één of meerdere dagen naar Nederland om op kantoor te werken. Het is wel veel gereis, maar Edward vindt het werk leuk en daarnaast brengt het geld in het laatje. Dat is ook nodig, want de verbouwing gaat toch iets meer kosten door de hoge prijzen van bouwmaterialen. 

Gelukkig kunnen wij af en toe samen reizen, want naast bouwbegeleider studeert Ingrid ook nog aan de kunstacademie in Zwolle. Op de maandagen heeft ze regelmatig les op school. Ze moet een klein jaartje doorbijten en is dan klaar met de studie. Als we in Nederland zijn, verblijven wij in ons vakantiehuisje in Ermelo, wat als ons tweede thuis voelt en waar het eveneens fijn is om af en toe te zijn.

Het Duitse leven

Het leven in Duitsland bevalt ons prima. Wij integreren prima en proberen bij zoveel mogelijk activiteiten in het stadje aanwezig te zijn. Wel moeten wij wennen aan de Duitse bureaucratie. De Duitse gründlichkeit klopt inderdaad. De meeste aannemers hebben wij helaas niet kunnen betrappen op pünktlichkeit! Soms is het frustrerend hoe slecht afspraken nagekomen worden.

Of dit het leven is waar wij van gedroomd hebben? Dat weten wij nog niet. Wij zijn daarvoor te kort in Ballenstedt. Wel weten we dat we een droomleven hebben, met elkaar, met de mensen om ons heen en wat we allemaal mogen doen en beleven. Wij hebben geen moment spijt gehad van onze stap en zouden het zo weer doen.

Over 5 jaar zien wij onszelf een drukbezocht station hebben, waar mensen graag komen en wij met veel plezier doen waar wij goed in zijn: mensen met elkaar verbinden, enthousiast maken en een goed gevoel geven.

Grüße aus Ballenstedt. Edward en Ingrid