Hoe gaat het nu met Michiel en Sibel uit ik Vertrek? een eigen plek in Frankrijk

Het is inmiddels ruim negen jaar geleden dat we de stap maakten naar Frankrijk. Wat een avontuur is het geweest – en nog steeds! Destijds werden we gevolgd door de camera’s van Ik Vertrek, en sindsdien is er ontzettend veel gebeurd.

Kort nadat de gîte openging, besloten we de focus volledig te verleggen naar vakantiegangers. Ons oorspronkelijke idee om vooral ondernemers te ontvangen bleek toch wat te hoog gegrepen – de belangstelling viel tegen.

De toeristische markt daarentegen? Een schot in de roos. Gasten waarderen hun verblijf enorm en ik (Sibel) mag mezelf al jaren Superhost noemen.

Wat misschien wel het leukste is: de meeste gasten komen uit Frankrijk zelf, vaak zelfs uit de buurt. De gîte is uitgegroeid tot een geliefde plek voor vriendengroepen en families die samen een weekend of weekje willen genieten van rust, ruimte en elkaar.

Escape room

De escape room waar we zo trots op waren – en die ook te zien was in de follow up  aflevering  in 2020 – hebben we helaas moeten sluiten. Tijdens een zware storm ontstond er lekkage en veel van de spellen en techniek raakten beschadigd. Dat was even slikken. En eerlijk gezegd: we voelden niet genoeg enthousiasme om helemaal opnieuw te beginnen. Misschien komt het ooit nog eens, maar voor nu ligt dat project stil.

Eigen plek voor Sibel

Een paar jaar geleden kocht ik mijn eigen huis in de Dordogne, op zo’n veertig minuten rijden van de gîte. Een heerlijke plek met veel ruimte voor de paarden. Ik heb flink wat eigen terrein en huur daarnaast nog weiland van een boer. De opvang is inmiddels uitgegroeid tot een officiële stichting, iets waar ik ontzettend trots op ben.

Hoewel we niet meer samenwonen, zijn Michiel en ik nog vaak samen aan het klussen. Zo bouwen we nu een tiny house op mijn terrein – een heerlijk project.

Ik werk in een lokaal restaurant, samen met mijn vriend. En samen zetten we ook stappen richting de overname van een wijndomein. Vorige week vond de mise en bouteille plaats: in anderhalve dag vulden en verpakten we 15.000 flessen. Michiel hielp mee – dozen vouwen, veel lachen en spierpijn de volgende dag. 

Werk en passie van Michiel

Michiel heeft op technisch vlak ook niet stilgezeten. Zijn wifi-idee sloeg aan en er is ook veel vraag naar beveiligingscamera’s. Dat werd bijna té druk, dus sinds kort werkt hij samen met een jonge ondernemer uit het dorp. Daardoor heeft hij weer wat meer ruimte.

Daarnaast programmeert hij op afstand voor een zakenreisbureau op Schiphol – hij ontwikkelt software om hun processen te stroomlijnen. Wifi-installaties doet hij alleen nog als het een leuke technische puzzel is.

Een van zijn grote passies is speleologie geworden: het ontdekken van verborgen grotten. Samen met een groep vrienden heeft hij al heel wat grotten bezocht, tot diep in de Pyreneeën. Soms loop je uren door ijskoud water, maar het is elke keer magisch.

Onlangs sloot de nieuwe ober van een lokaal restaurant zich bij het groepje aan – hoe meer zielen, hoe meer avontuur.

Huis te koop

Omdat ik inmiddels met de paarden ergens anders woon en Michiel met te veel grond en gebouwen zit die hij niet meer gebruikt, maar wel moet onderhouden, is het tijd voor een volgende stap. Deze zomer gaat het huis in de verkoop. Het is echt een plek voor mensen met paarden, of voor wie een gîte of B&B wil runnen.

Het plan is om in dezelfde regio iets kleiners te zoeken. We scrollen nu al door het lokale aanbod. Hier in Frankrijk kun je nog steeds vrijstaand wonen, met een grote tuin, voor minder dan een rijtjeshuis in de Randstad – dat blijft toch bijzonder.

La douce France

Of we ooit terugverlangen naar Nederland? Nee. Frankrijk is ons thuis geworden. Hier zijn onze vrienden, ons werk, ons leven. Michiel gaat af en toe nog naar Nederland voor werk of om vrienden en familie te bezoeken, maar het mooiste moment blijft toch altijd: thuiskomen in Frankrijk. En dan met een goed glas wijn in de avondzon nagenieten van het leven.

Groet, Sibel en Michiel