Hoe gaat het nu met Marc en Madelon?

Update 20 mei 2023 - we zijn in business

We zijn nu bijna een half jaar open. Eind oktober en begin november gingen zowel de Finca als het restaurantje van start. En wat is er al weer veel gebeurd in dat half jaar. De dingen die afgemaakt moesten worden zijn af. 

pain in the ass

Jippie, we hebben dus eindelijk een zwembad dat af is. Wat een pain in the ass was dat ding. Eerst het plaatsen. Toen een lek dat gedicht moest worden. Daarna stortte de muur bijna in. Gestut en voor de zekerheid er ook nog maar een stalen constructie tegenaan gezet. Maar het staat er. En is mooi, heel mooi. En dat vinden de gasten ook want er wordt veel gebruik van gemaakt.

De campo

En die gasten, die komen gestaag. Zelfs in het winterseizoen (waarin wij dus startten) hadden we mensen die het fijn vonden hier te verblijven. Ook veel Spanjaarden, die in de weekenden de drukke steden ontliepen om even in de ‘campo’ te verblijven. Goed voor ons Spaans, want op dat gebied zitten helaas nog wel wat verbeterpuntjes. Maar soit (dat is dus Frans), we komen er wel.

We zitten nu in het middenseizoen en mensen weten ons te vinden. Mensen die een week verblijven, in plaats van een weekend. Mensen die hier zijn en bijboeken omdat ze het zo fijn vinden hier. Het zijn echt heel veel leuke mensen. Daar worden we blij van. We genieten van het verzorgen van iedereen. Van de ontbijtjes die we maken, tot de leuke gesprekken die we hebben. 

Maar ook van het plezier dat de gasten hebben als ze bijvoorbeeld gaan wandelen met onze hond Domino; inmiddels de meest gefotografeerde hond van Andalusië. Een lieve, enorm grote, (formaat kalf) zwarte sul waar iedereen direct van gaat houden.

Aziatische keuken in Spanje   

Qua restaurantje gaat het lekker. In het begin was het natuurlijk superspannend of mensen ons zouden vinden. We zijn toch nieuw, het ligt niet in een dorpje en het eten is niet Spaans maar Aziatisch. Buiten dat heb ik, Madelon, wel ervaring met koken, maar een restaurantje is toch echt andere koek dan koken op een filmset.

 In het begin waren er soms maar twee mensen per avond of helemaal niemand en dan ga je je toch zorgen maken. Toen werd het ook nog kouder en bleek dat een ‘open’ restaurant toch niet echt ideaal is. Als noodoplossing hingen we warmtegordijnen op tegen de kou. Maar toen we op een winderige avond allebei achter de gordijnen zaten om ze tegen te houden, was dat wel het bewijs dat er echt een oplossing moest komen. 

Dus moest er een stalen pui komen. Vlak voor Kerst werd die geplaatst en kochten we ook een mooie houtkachel. Nu voelde het echt als een restaurant. Toen we met Kerst ook nog vol zaten, hadden we allebei het gevoel dat het de goede kant op zou gaan. En natuurlijk, het blijft met golfbewegingen gaan, maar we hebben nu zelfs al een paar keer moeten zeggen dat we vol zitten. Het is zo leuk. We zijn soms echt gesloopt (werken vanaf 8 uur ’s morgens tot half 1 ’s nachts is best pittig) maar we krijgen er ook zoveel energie van.

Vrije tijd

Op de dagen dat het restaurant niet open is, blijven we bezig. Marc doet klussen waarvan we niet wisten dat het moest. Je moet echt een jaar open zijn om te merken wat je mist en wat je echt direct moet doen. 

Madelon probeert een tuin aan te leggen. Probeert, want in Nederland hadden we alleen een klein dakterras en hier hebben we echt een enorme tuin. Maar ze heeft er superveel lol in en met vallen en opstaan zal het mooi worden.

En verder? Verder zijn we gelukkig hier. Gelukkig dat we vlakbij het strand wonen, gelukkig met af en toe een uitstapje naar de stad Málaga, gelukkig dat we hier zoveel natuur om ons heen hebben, gelukkig met de rust, de stilte, de leuke mensen die we hebben ontmoet en vooral heel gelukkig met elkaar!

Marc en Madelon

Update 20 augustus 2022 - Marc en Madelon  

Wat is er alweer een hoop gebeurd na de uitzending van Ik Vertrek. Het eindigde ermee dat we allebei weer in Nederland waren omdat het Corona tijd was. Marc is, zodra het kon, weer teruggegaan naar Spanje om verder te gaan met de bouw en verbouw van onze oude olijfoliemolen. En eindelijk kon ik dan ook komen. Eind december 2021 was mijn allerlaatste draaidag op de set van Oogappels. Dus op naar Spanje om daar ons eerste Oud&Nieuw te vieren met vrienden die Marc al had gemaakt in Spanje en met mensen uit Nederland die meteen even een weekje kwamen klussen. Tot mijn grote verrassing had Marc al een opzet voor de keuken gemaakt. Het zag er zo mooi uit al! Wat was er al gebeurd toen ik aankwam? 

Van alle Mar(c)ten thuis

Marc is inmiddels een geroutineerd ‘bouwvakker’ die echt van alle mar(c)ten thuis is. De elektriciteit was voor het grootste deel aangelegd, er lag een nieuw dak op een deel van het pand, de waterleidingen waren aangelegd en de restauranttuin was ontdaan van alle onkruid. Allemaal superveel werk waar je nu helemaal niets meer van terugziet. Want als je gaat stucen (kan hij ook al) verdwijnen al die leidingen weer. Maar hoe leuk is het om het op te gaan bouwen? 



De restauranttuin was de eerste plek waar we begonnen. Er werd een dak gebouwd om daar later ook overdekt te kunnen zitten en later konden de muren worden gestuct. Helaas, helaas, kwam er toen de Calima, een modderregen vanuit de Sahara die alles weer oranje kleurde. Weg, mooie stuc! Daarna gingen we aan de slag met de kamers. De grote werd gesplitst en er werden deuren en ramen uit gezaagd. Alles moest nog gebeuren. Terrassen aanleggen, deuren en ramen moesten er in. Vloeren gestort.

En maar optimistisch blijven als mensen zeggen te komen, niet komen, dingen verkeerd aanleggen, prijzen spontaan verhogen etc. Welkom in Spanje! 

Maar zo langzamerhand komen we er. Het wachten is nog op een aantal grote dingen, zoals elektriciteit (ze komen wel, ze komen toch niet), het uitbalanceren van het zwembad en het af maken van de enorme oppervlakte aan flagstones die gelegd moeten worden. En ja, dat kan ik dus inmiddels! Maar we zitten aan het einde van deze enorme weg er naartoe. En we zijn trots. Trots op het feit dat het wordt zoals we bedacht hadden toen we het kochten, toen niemand het kon zien en wij de potentie zagen. Dus we kunnen niet wachten op de opening, die er toch heel snel aan zit te komen. 

En het leven hier?

Het leven is hier geweldig!. We hebben een leuke groep mensen om ons heen verzameld, we gaan naar dorpsfeestjes, hebben etentjes, zijn superblij met onze kat meneer Janssen en hond Domino. En dan heb ik het nog niet eens over de natuur en het weer. Als je de vijf weken dat het zo ongeveer non stop heeft geregend (jippie, weer vertraging ;-) ) niet meerekent is het hier altijd zonnig en heb ik voor het eerst in mijn leven mijn verjaardag in een t-shirtje kunnen vieren. En elke keer als we naar de bouwmarkt in Malaga rijden (en geloof me, ik ben er zo vaak geweest dat ik iedereen rechtstreeks naar de slagpluggen leidt) zijn we verwonderd over de schoonheid van de natuur. Kortom, nog een paar weekjes knallen en dan gaat ons nieuwe leven hier echt beginnen. En wij zijn er klaar voor! Olé

Update 30-3-2021 Marc en Madelon Finca Elements

Corona gooide roet in het eten voor de renovatie en verbouwing van onze Finca Elements. Maar 2021 lacht ons weer toe, en daar willen we jullie àlles over vertellen.

Er is al een hoop gedaan en er moet ook nog een heleboel gebeuren. Maar wij hebben er zin in. Inmiddels zijn we met meerdere mensen in overleg voor nieuwe offertes. Spannend en zeker een mooie uitdaging. We starten met de aanleg van riolering, water en elektra. En maak je borst maar nat, we beginnen ook met de aanleg van ons ecologisch zwembad. 

Ondertussen maken we er het beste van. Madelon stond afgelopen februari nog elke dag in de kou om cast en crew van de serie Oogappels te verwennen met heerlijk eten. Met af en toe dagen onder het vriespunt stond ze samen met collega Tatiana haar mannetje, maar weet ze wel waarom ze uiteindelijk naar Spanje wil emigreren. Bij Finca Elements was het in die maanden overdag namelijk boven de 20 graden. Deze maanden kookt ze in Drenthe op een filmset van NL Film.

Virtule wijn 

Als ik niet in Spanje zit om de bouw te begeleiden ben ik op pad voor opnames van nieuwe wijn documentaires. Na februari en de opnames in Duitsland en Oostenrijk staat een tweede serie van Frankrijk op de agenda. Belangrijker nog, ik maak overal afspraken om straks heerlijke wijnen in ons restaurant te serveren. De - nog -  virtuele wijnkelder begint al aardig vol te liggen. 

En tussen de bedrijven door speuren we het internet af naar mooie aanbiedingen van spullen die we in Spanje willen gebruiken om de kamers en het restaurant in te richten. Het heilige blauwe boekje van Madelon staat inmiddels vol met artikelen die te zijner tijd hun weg moeten gaan vinden naar één van de suites.

Doorgaan met verbouwen

Covid-19 zorgt lange tijd voor een turbulente tijd, maar net zoals iedereen hopen ook wij dat alles weer een beetje normaal wordt in de loop van dit jaar. Zin in weer een terrasje pakken, lekker uit eten gaan, afspreken met vrienden zonder restricties en natuurlijk doorgaan met onze verbouwing. We willen onze citrusbomen weer zien bloeien, onze eigen avocado’s plukken, de buurman voorbij zien stiefelen en die heerlijke geur van de jasmijn op ons terras ruiken. Finca Elements wacht met smart op ons!‘

Hadden we het achteraf anders gedaan? Als je een droom hebt en daar vol voor gaat, weet je dat er tegenslagen zijn, dat er hobbels op de weg komen die misschien soms wel iets te hoog zijn, dat het bij elkaar meer werk is dan dat je dacht. En alles wat je nog meer kunt verzinnen. Maar een droom is geen droom als je met spijt hebben leeft. Het is gegaan zoals het ging en zoals wij vaker hebben gezegd de afgelopen periode; het is wat het is. 

Openingsdatum

Op 22-2-’22 gaan we open. December dit jaar gaan we emigreren. Dat zal nog wel een afscheidsfeestje worden, want we gaan natuurlijk niet zonder tromgeroffel vertrekken. Finca Elements wordt een plek om nooit te vergeten en waar wij nog voor lange tijd graag uw gastheer en -vrouw willen zijn.Hasta luego! Marc Y Madelon Wordt vervolgd…