Welkom in de Topos van Jesse Fischer

Hij is geen schilder van wat is, maar een bouwer van een ‘topos’: een fictief universum met eigen regels, karakters en verhalen. Vanuit dit zelfgecreëerde wereldbeeld onderzoekt hij de irrationele kanten van de mens en onze onhandige zoektocht naar zingeving in een, zoals hij het noemt ‘onttoverde wereld’.

De Last van het Woord
Die periode bleek een worsteling. De onbevangen drang om te maken werd op de academie, in zijn woorden, “super zwaar beladen”. De constante druk om zijn werk onder woorden te brengen, voelde destructief. “Vooral als je jong bent,” reflecteert hij, “dan moet je super reflectief zijn over iets wat van nature absurd is.” Het leidde tot een afstand van zijn oorspronkelijke creatieve impuls. Na de academie vond hij zijn eigen stem terug, juist door die opgelegde reflectie los te laten. Zijn werk verschoof van sporadisch en autobiografisch, vaak naar aanleiding van een intense gebeurtenis zoals een beëindigde relatie, naar de thematische wereld die hij nu bouwt.

Een Foto uit een Andere Wereld

Die wereld voedt hij met een fascinatie voor folklore, religie, spirituele stromingen en de bizarre, moderne volksverhalen die op het internet circuleren. Hij is geïnteresseerd in hoe mensen rituelen bedenken om de toekomst te beïnvloeden en hoe de oerdriften van lust en agressie een plek krijgen. Zijn schilderijen zijn geen preken of maatschappelijke statements, maar scènes uit zijn ‘topos’. Het zijn momentopnames waarin figuren op een onhandige, naïeve manier proberen betekenis te vinden, gevangen in een onnatuurlijk, bijna mystiek licht dat doet denken aan een flitsfoto in de nacht. Of een droom waar je naar terug wil keren zodra je wakker wordt.

De Tuin en de Oogst
De recente presentatie op de kunstbeurs Prospects, na een intens maakproces van drie maanden, voelde voor Fischer als de afsluiting van een hoofdstuk. Het was een moment van oogsten, dat nu plaatsmaakt voor een nieuwe fase van reflectie en het opnieuw opbouwen. Zijn werkwijze en toewijding vat hij zelf het beste samen met een krachtige metafoor. Een kunstpraktijk, zegt hij, is “een soort tuin die je moet voeden met bepaald goed gedrag. Je moet daar elke dag zijn, je moet elke dag in je atelier zijn, werken, tijd erin stoppen, je moet jezelf omsingelen met inspiratie. Alles moet die tuin voeden. En als je dat goed doet, dan ontstaat er echt iets.”

Let op: wil je het werk van Jesse Fischer in het echt bewonderen? Zijn werk is vanaf 3 augustus te zien in Kunstfort Vijfhuizen én tijdens Lowlands is het te zien bij de Carte Blanche tentoonstelling. 

Voor meer info over Jesse ga naar zijn website, of volg Jesse op Instagram (@fisjes)